W Dubnie zatrzymaliśmy się na godzinkę, by zwiedzić zamek ks. Ostrogskich, Lubomirskich i Sanguszków z XV - XIX w.
"Twierdza w Dubnie jest zbudowana na planie trapezu. Od strony miasta broniły jej dwa potężne bastiony z orylonami, połączone kurtyną. Każdy bastion posiadał narożną, okrągłą kawalierę (wieżyczkę strzelniczą), którą nakryto kopułką. Wokół dziedzińca do obwodu obwarowań przylegały kazamaty dla załogi. W połowie kurtyny zachodniej znajduje się sklepiona kolebkowo brama z XVI wieku ozdobiona portalem z rustyką i trójkątnym przyczółkiem i kartuszem z herbami Ostrogskich, Zasławskich i Lubomirskich. Za bramą znajduje się sklepiony przejazd w piętrowym budynku z attyką. W budynku tym mieści się obecnie muzeum historyczne. Do bramy prowadził most zwodzony nad wypełnioną wodą fosą, którą wzmocniono od zewnętrznej strony kontrskarpą z kamienia. Z pozostałych stron twierdzę chroniły tylko mury obronne, ponieważ dodatkową ochroną były bagna i rozlewiska rzeki Ikwy.
Pomieszczenia mieszkalne znajdowały się w gmachu stojącym wzdłuż kurtyny północnej. Budynek ten został przebudowany przez Lubomirskich w latach 80. XVIII wieku prawdopodobnie według projektu Henryka Ittara. Jest to dwupiętrowy budynek ze skarpami na planie prostokąta ze skromną dekoracją zewnętrzną. Dawniej w budynku znajdowały się dekoracje klasycystyczne prawdopodobnie projektu Dominika Merliniego. Do dzisiaj zachował się tylko fryz z tańczącymi nimfami w jadalni oraz herby w westybulu. Wzdłuż południowej kurtyny znajduje się niewielki pałacyk Karwackich z końca XVIII wieku." WIKIPEDIA