Rydzyna - królewska rezydencja. Tworzanice i Przybiń.

Barokowy zamek w Rydzynie zbudowany został w końcu XVII w. na murach zamku gotyckiego z pierwszych lat XV wieku. Pierwszymi jego właścicielami byli Leszczyńscy. Stanowił najokazalszą rezydencję magnacką w Wielkopolsce. W latach 1704-09 pełnił on zaszczytną rolę siedziby rodowej Stanisława Leszczyńskiego, dwukrotnego króla Polski wybranego przez szlachtę z poparciem Szwedów, a wbrew woli panujących dotąd Sasów i ich stronnika Piotra Wielkiego. Król Stanisław Leszczyński po utracie korony udał się na emigrację. Zasłynął w Europie jako książę Lotaryngii, władca światły i dobroczynny. Jego córka Maria była królową Francji, żoną Ludwika XV. Rydzyński zamek król Stanisław Leszczyński sprzedał Aleksandrowi Józefowi Sułkowskiemu. Nowy właściciel doprowadził go do dawnej świetności. Ostatni z książąt Sułkowskich na Rydzynie zmarł bezpotomnie w 1909 r. Za zgodą jego spadkobierców, a wbrew oburzonej opinii publicznej, 7600 ha ziemi zostało oddane do dyspozycji Kolegium Szkolnego, a niedługo potem przejęte przez Pruską Komisję Kolonizacyjną. W 1924 r. Powstała Fundacja mająca za cel prowadzenie działalności edukacyjnej. W czasie okupacji hitlerowskiej w zamku urządzono szkołę Hitlerjungend. W końcu stycznia 1945 r. zamek został podpalony przez Armię Czerwoną i płonął przez trzy miesiące, gdyż mieszkańcom nie pozwolono go ratować. Stał przez wiele lat w ruinie zanim Stowarzyszenie Inżynierów i Mechaników Polskich go wspaniale nie odbudowało. Dziś mieści się w nim hotel, odbywają sympozja i spotkania, Działa Kapela Rydzyńska. Wg legendy ma tyle wież ile pór roku, tyle pokoi ile tygodni, tyle okien ile dni. Warto zobaczyć wspaniałą klatkę schodową i dwukondygnacyjną salę balową z kolumnami korynckimi, a przede wszystkim znakomite barokowe sztukaterie zdobiące pomieszczenia usytuowane we wschodnim skrzydle. Od strony parku pozostawiono znaczną partię dekoracji z czasów Leszczyńskich.

Zdjęcia (16)

Komentarze (2)