Pępowo
Jeden z największych zespołów rezydencjonalnych w Wielkopolsce, późnobarokowa siedziba magnacka, wybudowana w latach 1760-8 przez Józefa Mycielskiego. W 1876 r. jego prawnuk Ignacy Mycielski sprzedał majątek księciu Adolfowi Hansemanowi, do 1910 w rękach Ferdinanda von Hansemanna współtwórcy Hakaty . Od 1999 r. jest własnością prywatną. Obiekt ten tworzy centrum założenia osiowego, zamkniętego od wschodu wspaniałym parkiem o powierzchni 20 ha, a od zachodu usytuowanymi po bokach czworobocznymi dziedzińcami folwarcznymi. Zbudowany jest z piętrowego korpusu głównego na planie prostokąta oraz przylegających do niego w dwóch narożach parterowych pawilonów połączonych bramami z dwiema oficynami.
Dłoń – Bryła głównego korpusu pałacu wzbogacona została o podwójnie wyłamany ryzalit głównego wejścia z okazałym jońskim portykiem kolumnowym oraz o wysunięte ryzality po obu stronach korpusu głównego. Korpus główny i ryzality nakryte wysokimi łamanymi dachami polskimi. W pałacu została połączona doskonała kompozycja całości z odpowiednim standardem komfortowo wyposażonych wnętrz.
Smolice - Stąd pochodził Jan Nepomucen Umiński, w 1831 roku mianowany naczelnym wodzem powstania listopadowego. Dzisiaj wzrok przyciąga pałac zbudowany dla żydowskiego kupca Samsona Wollera. Jego córka Helena, która wyszła za hrabiego Leopolda von Ziethen, rozbudowała wspaniale ojcowską siedzibę. Na piętrze, w osobnym skrzydle, znajdowały się pokoje, w których gościł cesarz Wilhelm II, kiedy przybywał na polowania. Ziethenowie wznieśli dla polskich robotników piękny neobarokowy kościół, zbudowali wzorową wieś z domami w ogrodach, pocztą, szkołą, rozbudowali park, wzbogacony licznymi rzeźbami i pięcioma ozdobnymi bramami. Dziś w pałacu działa Instytut Hodowli Roślin.
Borzęciczki – Okazały pałac z charakterystycznym dla stylu nazywanego Queen Anne revival zestawieniem ceglanych ścian (później otynkowanych) z białym kamiennym lub tynkowanym detalem architektonicznym. Dwie wieże zostały dobudowane około roku 1900.
Pudliszki - Pałac klasycystyczny zbudowany po 1823 r. dla Józefa Łubieńskiego. Wielokrotnie później przebudowywany. W XVIII w. pod zastaw wieś otrzymała rodzina Morawskich, następnie przeszła w ręce Łubieńskich. W październiku 1931 r. u Józefy, żony Józefa Łubieńskiego, gościł Adam Mickiewicz. W 1888 r. właścicielem wsi był Niemiec Hermann Kennemann, współtwórca Hakaty; w okresie międzywojennym należała do rodziny Fenrychów.
Zimnowoda – Na doskonale symetryczną piętrową bryłę pałacu składają się przede wszystkim trzy zwieńczone oddzielnymi czterospadowymi dachami ryzality: środkowy i dwa boczne. Korpus nakryty dachem ogranicza się właściwie do roli łącznika pomiędzy nimi. Boniowania oraz pilastrowe i gzymsowe podziały, różne w przypadku ryzalitów i korpusu, dodatkowo pogłębiają wrażenie niezależności. Wejście w ryzalicie środkowym poprzedzone zostało gankiem wspartym na czterech filarach i ozdobionych rzeźbami. Pałac posiada dekoracyjne zwieńczenia ryzalitów, liczne kominy oraz pierwotne wnętrze z wysokim holem i okazałą klatką schodową obiegającą piętrową sień. Reprezentacyjne pomieszczenia zostały połączone amfiladami od strony fasady.