Winna Góra – miejsce związane z generałem Janem Henrykiem Dąbrowskim - uczestnikiem powstania kościuszkowskiego.
JHD - twórca opiewanych w polskim hymnie Legionów Polskich we Włoszech. Po wkroczeniu wojsk francuskich na tereny Polski, wydał wraz z Wybickim w Poznaniu odezwę wzywającą do zorganizowania powstania wielkopolskiego. W czasie kampanii pomorskiej walczył pod Grudziądzem, Gdańskiem, Tczewem i Frydlandem, gdzie w czasie szturmu został ranny. Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Virtuti Militari. W 1812 dowodził jedną z trzech dywizji polskich piątego korpusu. 26 listopada w bitwie nad Berezyną został ciężko ranny. W 1813 walczył w bitwie pod Lipskiem. Po śmierci księcia Józefa Poniatowskiego został naczelnym wodzem armii Księstwa Warszawskiego, czyli ponad pięciu tysięcy polskich żołnierzy pozostałych u boku Napoleona. Winną Górę otrzymał w 1807 r. od cesarza Napoleona. Tu, w niewielkim dworze, zamieszkał ze swoją drugą żoną, młodszą o 24 lata Barbarą Chłapowską. To jej imię wymienione jest w polskim hymnie narodowym. W jednym z pokoi utworzył mauzoleum-panteon, w którym przechowywał: kolekcję broni, obrazów, rzeźb, a obok nich umieścił swoje osobiste pamiątki, np. tabakierkę Napoleona, szkatułkę z orderami, mundury, a także wełnianą rękawiczkę, którą miał na ręce, gdy został ranny pod Berezyną. W 1863, z inicjatywy Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, do XVIII-wiecznego kościoła dobudowano kaplicę, zamienioną na mauzoleum, w której umieszczono stylizowany rzymski sarkofag. W nim spoczywa ciało generała Dąbrowskiego. Obecny neoklasycystyczny pałac został wybudowany dla Henryka Mańkowskiego – prawnuka generała w 1910 roku. Zbudowano go w stylu polskim wg projektu wielkopolskiego architekta Stanisława Boreckiego.
Jest to jedna z najładniejszych w Wielkopolsce rezydencji wiejskich. Dziś w prywatnych rękach. Muzeum jest udostępnione zwiedzającym tylko w dni robocze. My byliśmy w niedzielę, więc mogliśmy podziwiać pięknie prezentujący się pałac w promieniach zachodzącego słońca przez piękne ogrodzenie.