Michorzewo, Chraplewo - śladami Emilii Sczanieckiej

Emilia Sczaniecka 1804-1896, była wszechstronnie wykształcona. Poświęciła się pracy organizacyjnej, samarytańskiej i patriotycznej. Była uosobieniem serdeczności i ofiarności, jedną z najwybitniejszych Wielkopolanek XIX wieku.
Była właścicielką Pakosławia, Michorzewa i Michorzewka. Prowadziła bogate życie towarzyskie, była związana z Karolem Marcinkowskim, ale do końca życia pozostała w stanie panieńskim.
W czasie powstania listopadowego w Warszawie kierowała lazaretem, udzielała pomocy rannym. Po powstaniu listopadowym została skazana na konfiskatę majątku i sześciomiesięczną karę więzienia. Jednak jej popularność musiała wpłynąć na decyzję władz - została ułaskawiona. Po powrocie do Pakosławia uruchomiła szkołę dla dzieci i szpital. W tym czasie była zaangażowana w działalność konspiracyjną na terenie Wielkopolski i utrzymywała kontakty z emigracją. Emilia podróżowała po świecie, była m.in. w Londynie, Paryżu i Włoszech.
W czasie Wiosny Ludów pracowała głównie w lazaretach - opiekowała się rannymi, odpowiadała za finanse i zaopatrzenie.
Podczas powstania styczniowego organizowała pomoc rannym, zajmowała się opieką nad podległymi jej szpitalami, pomagała więźniom, sierotom i wdowom.
Zmarła w 1896 r. w Pakosławiu w wieku 92 lat. W swej ostatniej woli wyraziła życzenie, aby pochować ją w Michorzewie „w prostej jesionowej trumnie, wśród grobów, gdzie prosty lud grzebano".

Czy to tak trudno pojąć, że wszyscy jesteśmy równi,
jako dzieci jednego Boga i jednej Ojczyzny,
a ten tylko najwyżej stać może i powinien,
który najlepiej umie ją kochać, jej służyć
i dla niej życie poświęcić

/z listów E. Sczanieckiej/

Zdjęcia (7)

Komentarze (0)