Kyrkja

Rano budzi nas deszcz. Jednak ok. 6.30 góra wyłania się z mgły. Szybkie śniadanie we własnym zakresie, bo właściciel tłumaczy, że dopiero wydają o 7.30 i moi dzielni alpiniści ruszają na trasę. Kyrkja jest stroma, córka za wszelką cenę wejść na szczyt przed 12.00, bo po 12 będzie się chmurzyć. Prognoza jest bardzo trafna, między 8 a 12 jest ładna pogoda. Tu i ówdzie widać skrawek błękitnego nieba. Wychodzę na spacer w rejonie schroniska. O 10 znajduję sobie miejsce w reprezentacyjnej sali schroniska, cichej i spokojnej o tej porze - miejsce, z którego widzę szczyt - ten najważniejszy i wiele winnych. Pięknie wewnątrz i za oknem. Kawa, ciepło i Internet. Obserwuję górę i drogę, którą będą wracać. Po 12.00 mgła zasnuwa szczyty, a przed pierwszą zaczyna padać. O 13.32 pojawiają się.
Nie pozostaje nam nic innego jak schroniskowe życie.
Leirvassbu to jedno z najstarszych schronisk w Norwegii - istnieje w tym miejscu od 1906 r. Obecnie ma 200 miejsc noclegowym w różnym standardzie. Ma dwie duże sale - barowo - biblioteczną i jadalnię oraz salę telewizyjną. Meble stylowe i liczą sobie ponad 60 lat.
Schronisko jest otoczone dwutysięcznymi szczytami. Jest położone na wysokości 1 400 m. n.p.m.
Do schroniska w lipcu i sierpniu przyjeżdżają trasą Valdresflye 2 autobusy z Oslo. Dzięki temu docierają tu bez trudu niezmotoryzowani turyści.
Pod wieczór przestaje padać i wychodzimy na szlak do Spiterstulen.

Zdjęcia (24)

Komentarze (0)