Rawenna przeżywała swój złoty okres w V w. W 402 r. cesarz Honoriusz przeniósł się do niej ze swoim dworem z zagrożonego przez Wizygotów Mediolanu. Aż do upadku cesarstwa zachodniego w 476 r. Rawenna była miastem rezydencjalnym cesarzy zachodniorzymskich.
Od 476 do 493 r. była stolicą pierwszego "barbarzyńskiego" władcy Italii, Odoakra. Zwycięski Teodoryk uczynił ją stolicą swego, obejmującego całą Italię, królestwa. Przez następne 200 lat Rawenna była stolicą zmniejszającego się ciągle władztwa bizantyjskiego we Włoszech.
Rawenna znana jest przede wszystkim jako wybitny ośrodek mozaikarstwa. Z ośmiu zabytków Rawenny określonych jako zabytki wczesnego chrześcijaństwa i mozaikarstwa, z listy światowego dziedzictwa UNESCO udaje sie nam zobaczyć 4
(mauzoleum Galli Placydii, Sant'Apollinare Nuovo, baptysterium Arian, San Vitale). Jesteśmy zachwyceni mozaikami.
Kiedy wracamy z Rawenny, nie możemy wjechać na kamping, bo trwa jeszcze sjesta. Czekamy więc przed szlabanem potulnie 15 minut.
Wieczorem jedziemy na mszę św. do Porto Garibaldi.